رابطه رضایت شغلی، اضطراب مرگ وکیفیت خواب پرستاران بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر اراک

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب مرگ، کیفیت خواب و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر اراک در سال 1392 صورت پذیرفت. روش کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستانهای دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک بود و نمونه آماری به روش تصادفی ساده و پس از افت آزمودنی ها شامل 309 پرستار از بخش های مختلف بیمارستان های مورد پژوهش بود. پس از ارائه توضیحات اولیه و جلب رضایت پرستاران ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های رضایت شغلی هرزبرگ، کیفیت خواب پیترزبورگ و مقیاس اضطراب مرگ در اختیار کلیه پرستاران در بخش ها و شیفت های مختلف کاری قرار داده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل محاسبه تعداد و درصد فراوانی ها ، میانگین ها و انحراف معیارهای متغیرها و آمار استنباطی شامل ضریب رگرسیون، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و آزمون t تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین رضایت شغلی با کیفیت خواب پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک رابطه ی معنی داری وجود داشت. به این معنی که هر اندازه کیفیت خواب نمره ی پایین تری داشت (که بیانگر وضعیت مناسبتر کیفیت خواب است ) رضایت شغلی نیز بهتر بود. همچنین بین رضایت شغلی با اضطراب مرگ پرستاران رابطه ی معنی داری وجود نداشت. علاوه بر این بین کیفیت خواب و اضطراب مرگ پرستاران نیز رابطه ی معنی داری بدست نیامد. دیگر یافته ها نشان داد بین بخش های مختلف به لحاظ رضایت شغلی و اضطراب مرگ تفاوت معنی داری وجود دارد اما به لحاظ کیفیت خواب این تفاوت معنی دار نبوده است . با مقایسه متغیرهای رضایت شغلی، کیفیت خواب و اضطراب مرگ در پرستاران بخش های مختلف که به دو گروه با پیش فرض یک گروه با احتمال شرایط کار دشوار تر (گروه 1) و گروه دوم شامل سایر بخش ها انجام پذیرفت، داده ها تفاوت معنی دار بین میزان رضایت شغلی دو گروه و به نفع گروه دوم را نشان داد اما تفاوت معنی داری بین متغیرهای اضطراب مرگ و کیفیت خواب در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد رضایت شغلی متأثر از کیفیت خواب بود و لذا توجه به این متغیر به منظور بهبود میزان رضایت مندی پرستاران امری مهم و اجتناب ناپذیر است. همچنین وضعیت رضایت شغلی متأثر از شرایط دشوار کار و نیازمند توجه بیشتر به گروهی از پرستاران که در چنین وضعیت کاری قرار دارند، خواهد بود. بنابراین توجه خاص به پرستاران از لحاظ فراهم نمودن تمهیدات مناسب رضایت شغلی ضروری به نظر می رسد. همچنین وجود اضطراب مرگ بالاتر از حد معمول در پرستاران نیازمند بررسی و تأمل بیشتر است.